در این جمعه پرملال سیزدهم امردادماه هزار و چهارصد و دو
فضای آسمان تهران انباشته از ابرهای سنگین است
صدای دور کلاغ ها
پرسه ی دو و سه تا باکریم مردد کنار پنجره..
کوکو کوکو
دلآشوبی عجیبی دارم
مثل ماموریت آتش نشان های پلاسکو
بر من خرده مگیر
که چرا تهران زیبا نیست
و جای پر کشیدن پرنده ها زخمی ست
و جای تبسم شکوفه ها خالی ست
"گفت چرا گرفته دلت مثل اینکه تنهایی"
گفتم نه دارم فکر می کنم
چرا عده ای دست به دست هم داده اند به کین
تاکنند مهین خویش را ویران
تهران ع-ر
برچسب : نویسنده : bahar524 بازدید : 48